208 ఓ బుల్లి కధ --- గుడ్ బై క్రేజీ సెప్టెంబర్

 

అమెరికాలో మేమున్న ప్రాంతంలో (చికాగో ) సెప్టెంబర్ వచ్చిందంటే, వేసవి రోజులు దాదాపు అయిపోయినట్లే. చెట్ల ఆకుల రంగులు మారుతూ ఉంటాయి. పొద్దున్నే చలి తొంగి చూస్తూ ఉంటుంది . వసంతకాలంలో తెల్లవారుఝామున నిద్రలేపే పక్షుల కిచకిచలు వినపడవు . మృదువైన పిల్లగాలి జాడ ఉండదు. తెల్లవారుతూ వచ్చే  తొలి వెలుగులు కనపడవు.  

నేను ఉదయాన్నే ఆరున్నరకు లేచి మేడ దిగి మొదట కాఫీ డికాషన్ పెడతాను . ఇంకా చీకటి గానే ఉంటుంది . తరువాత డిష్ వాషర్ లో ఉన్న గిన్నెలు ప్లేట్లు తీసి బయట పెడతాను.  ఇది ఒకరకంగా వ్యాయామం అని చెప్పొచ్చు . దీనికి  కనీసం 20 సార్లు వంగి లేవాల్సొస్తుంది. శరీరంలోని అవయవాలన్నిటినీ  కదిలించాల్సి వస్తుంది . 

తీరిగ్గా భార్యామణి గారు ఏడు గంటలకి మేడ  దిగి వస్తారు . ఏవన్నా మిగిలితే డిష్ వాషర్ లో వస్తువులు ఖాళీ చేసి చీపురు పుచ్చుకుని కిచెన్  శుభ్రం చేస్తారు . అమెరికాలో పెళ్ళాం చేత చీపురుతో చిమ్మించే క్రూరాత్ముడ్ని అనుకునేరు. కాదు. నేను రోబాట్ ని కొని పెడతాను అన్నాను . కానీ ఆవిడ వినలేదు. ఇది ఆవిడకి వ్యాయామం ట .  

తర్వాత ఫిల్టర్ నుండి కాఫీ డికాషన్ తీసి ఆవిడ కాఫీ తాయారు చేస్తుంది .  మీకు ఇక్కడ అనిపించ వచ్చు. మీరే ముందర లేస్తారు కదా మీ భార్య గారికి మీరే ఎందుకు కాఫీ చెయ్యా కూడదు ?  అని . నేనూ కాఫీ తయారు చేయగలను కానీ తస్సాదియ్యా ఆ రుచిమాత్రం రాదు . దీనిని మీరుస్వలాభం అనో ఎమన్నా అనుకోండి . అందుకనే కాఫీకి అయిదు  నిమిషాలు లేటయినా ఓపిగ్గా వెయిట్ చేస్తాను . ఇద్దరం చెరో కప్పు పుచ్చుకుని బయట పోర్టికోలో కూర్చుంటాము. 

కుక్కలని వాకింగ్ చేస్తూ కొందరు ఆడవాళ్లు కనపడుతూ ఉంటారు . కొందరు హలొ చెప్తారు కొందరు చెప్పరు. ఫోనులు చూసుకుంటూ వెళ్తూ ఉంటారు. ఇదివరకు మా ఇంటి ముందర ఒక చెట్టు ఉండేది. వెళ్తున్న కుక్కలన్నీ ఆత్మీయంగా అక్కడ ఆగి వాటిపని చేసుకుని వెళ్లేవి. ఆ చెట్టుకి తొర్రలు పడ్డాయి అందుకని తీసేయించాము. ఇప్పుడు ఆ చెట్టు అక్కడ లేదు . అల్లాగే దొడ్లో ఉన్న చెట్లు కూడా కొట్టించేశాము. యాభై  ఏళ్ళ  చెట్లు. ఎండిపోయి పడిపోతున్నాయి . పాపం ఉడతలు ఆ చెట్ల మీది నుండి ఇంటి కప్పు మీదికి గెంతుతూ ఆడుకునేవి . పక్షులు చలిదేశం నుండి వేడి ప్రదేశాలకి  వలసపోతూ సేద తీర్చుకునేవి. కుందేళ్లు పగలిపూట నీడలో సేద తీరుతూ చెట్టుకింద కునుకులు తీస్తూ ఉండేవి. వాటికి అసౌకర్యం కలిపించాల్సి వచ్చింది . కానీ తప్పక చెయ్యాల్సి వచ్చింది.  

ఈ కాఫీ ప్రహసనం అంతా వేసవిలో జరిగేది . ఇప్పుడు మలయమారుతాలూ , అప్పుడే లేచిన కుందేళ్ళూ , ఉడతలూ కనపడవు . అప్పుడప్పుడూ వేడిప్రదేశాలకి గుంపులు గుంపులుగా వలస పోయే పక్షుల మూకలు కనపడుతూ ఉంటాయి . సెప్టెంబర్ వచ్చిందంటే బయట ఎల్లా ఉంటుందో చెప్పలేము. ఆరోజు  చల్లగా ఉంటే బయట కూర్చోము . కాఫీ తొందరగా చల్లారి పోతుంది , తాగినట్టు ఉండదు . 

ఇంటావిడ ఎనిమిది గంటలకల్లా కారెక్కి ఉద్యోగానికి వెళ్తుంది . వెళ్లేముందు ఆమె తిరిగి వచ్చేసరికి నేను ఏమి చెయ్యాలో చెప్పి వెళ్తుంది కాబట్టి నాకు బోల్డంత పని. మధ్యకాలంలో అప్పుడప్పుడూ నేను కంప్యుటర్లో ఆంధ్రాలో ఏమి జరుగుతుందో తొంగి చూస్తూ ఉంటాను . ఏ దేశంలో వున్నా పుట్టింటి బంధం విడదీయలేము . 

రోజూ పొద్దునా సాయంత్రం చెట్లకి నీళ్ళు పోస్తాను. నీళ్ళు పోసిన తర్వాత సేద తీరటానికి ఇంటికి ముందరా వెనుకా కుర్చీలు వేశాము.  వైఫై అక్కడికి కూడా వస్తుంది అప్పుడప్పుడూ కంప్యూటర్ లో కూడా తొంగి చూడవచ్చు. నీరెండలో  కూర్చొని కునుకులు గూడా తీయవచ్చు. 

ఇంకా సెప్టెంబర్లో చెయ్యాల్సిన పనులు,  హీటర్ చెక్ చేయించాలి. చలికాలంలో ఇక్కడ ఇంట్లో హీటర్ తప్పదు.  వచ్చే సంవత్సరం లాన్ సరీగ్గా ఉంచటానికి , ఎరువులు, విత్తనాలు ,  పిచ్చిమొక్కలు మొలవకుండా రసాయనాలూ , వేయించాలి.  మా లాన్ కట్ చేసే వాడు వచ్చేసంవత్సరం ఎక్కువ డబ్బులు అడుగుతున్నాడు . దాని సంగతేదో చూడాలి.  క్రిందటి వారం నేను నా మానవరాలూ రకరకాల బంతి  మొక్కల విత్తనాలు చెట్ల నుండి తీసి వచ్చే సంవత్సరానికి దాచి పెట్టాము . 

వేసవికి, చలికాలం కి మధ్యలో ఉన్న ఈ క్రేజీ సెప్టెంబర్లో ముఖ్యంగా చేయాల్సిందల్లా వచ్చే చలికాలానికి ప్రిపేర్ అవటమే ,  చలికాలం (డిసెంబర్ జనవరి ఫిబ్రవరి ) ఒకప్పుడు మైల్డ్ గ  ఉంటుంది ఒకపుడు బ్రూటల్ గ  ఉంటుంది .  దేనికయినా ప్రిపేర్ అవ్వాలి కదా . 

గుడ్ బై  క్రేజీ  సెప్టెంబర్. 

ఈ పోస్ట్ సెప్టెంబర్ లో మొదలెట్టి అక్టోబర్ లో మీ ముందు ఉంచుతున్నాను. ఈ మధ్యకాలంలో  ఏమయినా తీరికలేనంత గొప్పపనులు చేశానా  అంటే సున్నకి సున్నా హళ్ళికి హళ్ళి . 

అందరికీ దసరా శుభాకాంక్షలు .