202 ఓ బుల్లి కధ --- మామా మియా (Mamma Mia )

మొదట ఈ మూవీ 2008 లో వచ్చినప్పుడు ఇంట్లో వాళ్ళందరూ చూడటానికి వెళ్తుంటే, ఆ సినీమా నాకు చూడటం ఇష్టం లేదు అని చెప్పి నేను వెళ్ళ లేదు. ఇది సంగీత ప్రధానమైన సినీమా. అన్నీ పాటలే. కానీ ఎందుకో కధ నాకు నచ్చలేదు. 

కడుపుతో ఉన్నదని దగ్గరవాళ్ళందరూ వెలివేస్తే, ఒక పెళ్ళి కాని అమ్మాయి గ్రీక్ దేశంలోని ఒక లంకకు వచ్చి హోటల్ పెట్టుకుని జీవిస్తూ తన కూతుర్ని పెద్దది చేస్తుంది. కూతురికి యుక్త వయస్సు వస్తే పెళ్ళి నిర్ణయించి పెళ్ళికి తన స్నేహితురాళ్ళని పిలుస్తుంది. 

పెళ్ళికూతురికి తన కిష్టమయిన వాడితో పెళ్ళి జరుగబోతోందని సంతోషంగా ఉన్నా, తనని కన్యాదానం చేసే తండ్రి ఎవరూ లేరే అని బాధగా ఉంది. తన తండ్రి ఎవరో తల్లి ఎప్పుడూ తనకి చెప్పలేదు. 

ఇక్కడ పెళ్ళిళ్ళల్లో తండ్రి అమ్మాయిని చేత్తో పట్టుకుని పెళ్ళి కొడుకు దగ్గరకు తీసుకు వస్తాడు. పెళ్ళిలో ఇది ఒక ముఖ్య ఘట్టం.ఆ తరువాత చర్చిలో పూజారి వధూవరుల చేత పెళ్ళి  ప్రమాణాలు చేయించి పెళ్ళి ముగిస్తాడు. 

పెళ్ళిలో తన తండ్రి తో నడవాలని కోరికతో, తన తల్లికి తెలియకుండా ఆవిడ డైరీ చదివి, తల్లితో  సన్నిహితంగా గడిపిన ముగ్గుర్ని గుర్తించి, వారిని తన పెళ్ళికి ఆహ్వానిస్తుంది. వాళ్ళల్లో తన తండ్రిని గుర్తు పట్టగలననే ధీమా. మిగతా సినీమా అంతా పెళ్ళికి వచ్చిన, ముగ్గురు అమ్మ స్నేహితురాళ్ళు, ముగ్గురు పెళ్లికూతురు స్నేహితురాళ్ళు , రహస్యంగా పిలవబడ్డ ముగ్గురు తండ్రులతో , వాళ్ళ ఆటపాటలతో గడుస్తుంది. ఎంత ప్రయత్నించినా పెళ్లి కూతురు తన తండ్రిని గుర్తుపట్టలేక పోతుంది.

మీకు నచ్చిందా ఈ కథ. నాకయితే నచ్చలేదు. ఇంట్లో వాళ్ళఅందరూ వెళ్ళి చూసి వచ్చి ఆహా  ఊహూ అంటూ మెచ్చుకుని దానిలో పాటలు కూడా పాడటం మొదలెట్టారు.

కొన్ని ఏళ్ళ తరువాత మా అబ్బాయి న్యూయార్క్ రావటం మేము అక్కడికి వెళ్ళటం జరిగింది. ఇంకోళ్ల  ఇంటికి వెళ్ళినప్పుడు ఎప్పుడయినా మీరు చేసే పనులు మీ స్వతంత్ర భావాలకి అనుగుణంగా ఉండవు. అందరితోపాటు వెళ్లి పోవాల్సిందే. ఆ ఫ్లో లో వెళ్ళవలసి వచ్చింది బ్రాడ్వే మ్యూజికల్  "మామా మియా " కి . ఒక గంట హల్లో స్టేజ్ నాటకం చూసిన తర్వాత నాకు బాగా నచ్చేసింది. మొదట నాకెందుకు నచ్చలేదో అర్ధం కాలేదు. బహుశ నా శంకుచ మనస్తత్వం అనుకుంటా.

ఇప్పుడు తెలిసొచ్చిందేమిటంటే మన మొదటి ఒపీనియన్ అంత సరియైనది కాదేమోనని. ఇదే దృష్టి నాకు మొదట్లో ఉంటే పెళ్ళికి అంతమందిని చూడవలసి ఉండేది కాదు. ఇప్పుడు హాయిగా  పదిమంది పిల్లలతో ఎక్కడో పాఠాలు చెప్పుకుంటూ ఉండేవాడిని. వయస్సు పెరుగుతున్న కొద్దీ భావాలు మారుతూ ఉంటాయి.

ఇంత ఉపోద్ఘాతం ఎందుకు చెప్పానంటే దానికి ఒక కారణం ఉంది. మొన్న మా అమ్మాయి, మానవరాలూ ఒక వారం రోజులు ఉండటానికి మా ఇంటికి వచ్చారు. "మామా మియా " సీక్వల్ వచ్చింది చూద్దామన్నారు. ఇంట్లో "ఎమజాన్"  లో చూశాము. నాకు నచ్చలేదు. అంతటితో ఆగిపోతే బాగుండేది. నాలుగేళ్ళ మనమరాలు "మామా మియా ", "మామా మియా " అంటూ మర్నాడు గొడవచెయ్యటం మొదలెట్టింది. పిల్లలు కూడా గుర్తుంచుకుని అనే "క్యాచీ నేమ్"  అది.

"మామా మియా " మళ్ళీ చూశాము. మనుమరాలు "మామా మియా " అనటం మానేసి సినీమా చూస్తూ  పాటలు వాళ్ళ అమ్మతో పాడటం మొదలెట్టింది. ఆ పాటలు అంత ఎడిక్టివ్ . మీరుకూడా వీలుంటే చూడండి. చూడటానికి ఇష్టం లేని సీన్ లు వస్తే  ఒక క్షణం కళ్ళు మూసుకోండి సీన్ మారిపోతుంది.

201 ఓ బుల్లికధ --- అమెరికాలో అమావాస్య

 "హమ్మయ్య! ఇంక  "ఓహైర్ " ఎయిర్పోర్ట్ జేరితే, ప్లేన్ ఎక్కి "సియాటిల్" వెళ్లిపోవచ్చు, అనుకుంటూ "లిమో" లో కూర్చున్నాము. బయట చల్లటి ఈదురు గాలి .  "సియాటిల్" అమెరికా పశ్చిమ తీరంలో ఉంది. అంటే ఉష్ణోగ్రత భరించలేని చలితో   "చికాగో" లాగా ఉండదు.  

"లిమో" అంటే టాక్సీయే కానీ కొద్దిగా డబ్బులు ఎక్కువ పెట్టాలి. మాకు  ఎయిర్పోర్ట్ దాదాపు ముఫై నలభై మైళ్ళు. ఈ  "లిమో"  వాళ్ళు రమ్మన్నప్పుడల్లా నమ్మకంగా ఇంటికి  వచ్చి  ఎయిర్పోర్ట్ కి తీసుకు వెళ్ళటమో లేక ఎయిర్పోర్ట్ నుండి ఇంటికి  తీసుకు రావటమో చేస్తూ ఉంటారు .

పొద్దుటి నుండీ ప్లేన్ రాకపోకలు చూస్తూనే ఉన్నాము. చాలా ఫ్లయిట్స్  కాన్సిల్ చేశామని వింటున్నాము కానీ మా ఫ్లయిట్ ఆన్ టైం అని చెబుతోంది. ఒకవేళ డిలే అయితే ఎయిర్పోర్ట్ లో కూర్చుందాములే అని అనుకున్నాము. 

మేము దాదాపు ప్రతీ క్రిస్మస్, న్యూ ఇయర్ కి మా అబ్బాయి దగ్గరకు వెళ్తాము. మనవళ్ళు మనమరాళ్ళతో క్రిస్మస్ ట్రీ  కి అలంకరణలు చేయటం మా ఆవిడకు చాలా ఇష్టం. న్యూ ఇయర్ అయిన  తరువాత ఇంటికి తిరిగివస్తాము. ఈ సంవత్సరం కూడా అదే పని చెయ్యాలని ప్రయత్నం.

హైవే పైన  స్నో ఉంది కానీ కార్లు బాగానే పోతున్నాయి. చికాగోలో చలికాలం మామూలే కాబట్టి జనం అంతగా పట్టించుకోరు. కానీ మనసులో కొంచెం సంకోచం గానే ఉంది. ఇంత 'ఆర్కి టిక్ ' వాతావరణంలో వెళ్ళటం అవసరమా అని. కొన్ని వేల ఫ్లయిట్లు నిన్న, ఇవాళ కూడా కేన్సిల్ చేశారు . 

చిన్నప్పుడు స్కూల్లో  చదివిన విమానాల పాఠం గుర్తుకొస్తోంది. విమానాలకు రెక్కలుంటాయి. ఆ రెక్కలకింద గట్టిగా గాలి కొట్టితే విమానం పైకి లేస్తుంది. తరువాత ఇంజిన్ లో చక్రాలు తిరగటం మూలంగా అది ముందరికిపోతుంది. స్క్రూ డ్రైవర్ తో  స్క్రూ ని ముందరికి నెట్టినట్లు. కానీ అది అటువైపు ఇటువైపు తిరగాలన్నా, స్పీడ్ తగ్గించి ఎక్కడన్నా ఆగాలన్నా రెక్కల మీద "ఎయి రోలాన్లు "  ఉంటాయి. అవి పైకి కిందకీ లేస్తూ ఆపని చేస్తాయట. ఇది అరవై ఏళ్ళ  క్రిందట హైస్కూల్ సైన్స్ లో  నేర్చుకున్న పాఠం . ఈ వాతావరణంలో అవి తెరుచుకోకపోతే మన గతి ఏమిటి. అందుకే రెక్కల మీద "డి ఐసింగ్"  చేస్తారని తెలుసు. అయినా ఈ ఆర్కెటిక్ వాతావరణంలో పనిచేస్తుందా? ఈ వాతావరణంలో కార్లు పనిచేస్తున్నాయి కదా అని కొంచెం ధైర్యం. (ఇక్కడ రేడియేటర్ లో నీళ్ళు  గడ్డ కట్టకుండా ఉండటానికి "యాంటీ ఫ్రీజ్" పోస్తారు.)

మా ఆవిడ కి కూడా కొద్దిగా అనుమానంగానే ఉంది ప్రయాణం ఎలా ఉంటుందో అని. ఫోన్లో అన్నీ చూస్తోంది. అంతా  బాగానే ఉంది. ప్రశాంతంగా ఉందని అనుకుంటుంటే "మెసేజ్" రూపంలో ఫ్లయిట్ క్యాన్సిల్ అయినట్టు వచ్చింది. నాకు సంతోషించాలో విచారించాలో తెలియలేదు. ఎయిర్ పోర్ట్ కి వెళ్ళినా ప్రయోజనం లేదు. అంతా మనమంచికే అనుకుని "లిమో" డ్రైవర్ ని వెనక్కి తిప్పి ఇంటికి తీసుకు వెళ్ళమన్నాము.

"ఎయిర్పోర్ట్ " కి వెళ్లకుండా ఉన్నాము కాబట్టి ఆ డబ్బులు ఇవ్వాలి . ఇంటికి వెళ్తున్నాము కాబట్టి దానికి వేరే డబ్బులు ఇవ్వాలి. ఈ రెండు ట్రిప్ లకి రెండు టిప్ లు ఇవ్వాలి. మనము చేత్తో ఇచ్చినా  ఇవ్వకపోయినా వాళ్ళే తీసుకుంటారు. తడిసి మోపెడంత అయింది. గుడ్డిలో మెల్ల ఇంకానయం ఎయిర్పోర్ట్  కి వెళ్ళలేదు, వెళ్తే  అందరిలాగా నేలమీద పాడుకోవాల్సి వచ్చేది.

ఎలాగయితే నేం ఇంటికి చేరాము. ఇంక చేసేదేముంది లాప్టాప్ తెరిచి యూట్యూబ్ లోకి వెళ్ళాను . నా కుకింగ్ గుర్విణి "చిత్రా మురళి" అమావాస్య రోజు వంటకాలు విడియో పెట్టింది. అప్పుడు అర్ధమయ్యింది నాకు ఇవ్వాళ తిధి ఏమిటో ! . అమావాస్య రోజు ప్రయాణం పెట్టుకుంటే ప్రయాణం  అవుతుందా ?